.gif)
.jpg)
ดาบ
เห็ลกนำ้พี้
ประวัติศาสตร์ไทยท่ีมีมา ในการป้องกันตัวหรือป้องกันอิสระภาพของประเทศ การต่อสู้ส่วนใหญ่จะใช้ดาบเป็นอาวุธหลักท่ีใช้ในการต่อสู้ และวัตถุดิบท่ีจะนำมาใช้ทำดาบ คือเหล็ก ในสมัยยุคโบราณคงใช้การตีเหล็กเพื่อนำมาทำเป็นดาบ และมีการสรรหาเหล็กท่ีมีคุณภาพสูงสำหรับนำมาทำด้วยการหาข่าวในท่ีต่างๆท่ีคุณภาพสูง เพื่อมาทำเป็นดาบท่ีมีความแข็งแกร่งสำหรับใช้ในการต่อสู้ ดาบเหล็กนำ้พี้ เป็นหนึ่งในจำนวนท่ีมีความแข็งแกร่ง คม เป็นท่ีนิยมนำไปใช้เป็นอาวุธในการต่อสู้ในสมัยนั้น แต่ก็มีไม่มากคนนักท่ีจะมีดาบเหล็กนำ้พี้เป็นอาวุธประจำตัว ส่วนมากจะเป็นระดับขุนนางชั้นสูงท่ีจะมีเป็นอาวุธประจำตัว เนื่องจากกรรมวิธีในการทำ และวัถตุดิบท่ีนำมาใช้ทำดาบ มีเรื่องท่ีเล่ากันว่ามีช่างตีดาบจากถิ่นอื่นมาหาเหล็กนำพี้มาหาแร่เหล็กนำ้พี้แล้วนำกลับไปทำเป็นดาบท่ีหมู่บ้านตนเองแล้วไม่สามารถนำแร่เหล็กท่ีหามาได้นั้นทำเป็นดาบได้ ดาบเหล็กนำ้พี้ท่ีทำเสร็จแล้วจะมีสีออกเขียวปีกแมลงทับ และผิวของดาบจะไม่เรียบเนื่องจากแร่เหล็กท่ีหาได้มาจะเป็นก้อนเล็กๆ แต่มีความแข็งแกร่งและคมสามารถฟันหรือทำลายดาบท่ีทำจากเหล็กอื่นให้ขาดหรือหักได้ จึงเป็นท่ีต้องการของขุนนางระดับสูงในสมัยนั้นเป็นอย่างมาก
ปัจจุบันบ่อเหล็กนำ้พี้ ที่อยู่ท่ี ตำบลนำ้พี้ อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ได้มีการพัฒนาส่งเสริมเป็นเหล่งท่องเที่ยว มีสถานท่ีประวัติศาสตร์ คือ บ่อพระแสง และบ่อพระขรรค์ ซึ่งมีความเชื่อกันว่าสมัยก่อนจะนำเหล็กท่ีได้จากบ่อดังกล่าวไปทำเป็น อาวุธถวายพระมหากษัตรย์ในสมัยนั้น และในปัจุบันยังคงอนุรักษ์บ่อทั้งสองบ่อให้คงสภาพเดิม และดำเนินการสร้างพิพิธภัณฑ์ บ่อเหล็กนำ้พี้ แสดงกรรมวิธีการทำดาบในสมัยก่อนแสดงให้นักท่องเที่ยวได้ชมและศึกษาภูมปัญญาไทยให้เผยแพร่ต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น